Ustalenie ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy

Pracownik był zatrudniony przez trzy miesiące kalendarzowe. Obliczając ekwiwalent za urlop przyjęliśmy składniki zmienne z dwóch miesięcy poprzedzających rozwiązanie umowy, przy czym wystąpiły one tylko w jednym, ponieważ przez cały przedostatni miesiąc pracownik chorował. Czy przyjętą kwotę należało podzielić przez 2?

Nie, gdyż do podstawy kwalifikuje się wielkość przeciętną, a miesiące w całości nieprzepracowane wyłącza się.

W dniu rozwiązania stosunku pracy pracownik nabywa prawo do ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (art. 171 § 1 K.p.). Pracodawca nie ma obowiązku wypłacenia tego świadczenia tylko w jednym przypadku, tj. gdy wraz z pracownikiem postanowi o wykorzystaniu urlopu w czasie jego pozostawania w stosunku pracy na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej przez strony, bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę.

Ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy ustala się stosując zasady obowiązujące przy obliczaniu wynagrodzenia urlopowego, ze zmianami określonymi w § 15-19 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego... (Dz. U. nr 2, poz. 14 z późn. zm.), dalej rozporządzenia urlopowego. W tym celu w pierwszej kolejności należy obliczyć miesięczne wynagrodzenie pracownika, tzw. podstawę wymiaru, którą w zależności od rodzaju składników przyjmuje się z różnych okresów. Uwzględnieniu podlegają trzy grupy składników wskazanych w poniższej tabeli, według określonych w niej zasad:

lp.	rodzaj składnika	przykłady	zaliczanie
1.	w stawce miesięcznej w stałej wysokości (§ 15 rozporządzenia urlopowego)	wynagrodzenie zasadnicze, dodatek funkcyjny, dodatek stażowy, stała miesięczna premia regulaminowa	w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do ekwiwalentu
2.	za okresy nie dłuższe niż jeden miesiąc, z wyjątkiem wskazanych w wierszu 1 - tzw. zmienny do miesiąca (§ 16 rozporządzenia urlopowego)	wynagrodzenie określone stawką godzinową, akordową lub prowizyjne, a także np. wynagrodzenie wraz z dodatkami za godziny nadliczbowe (dobowe, a średniotygodniowe wówczas, gdy okres rozliczeniowy nie przekracza miesiąca), dodatki za pracę w porze nocnej, premia jako wartość procentowa od wynagrodzenia zmiennego oraz innego rodzaju premia za okresy do miesiąca o charakterze zmiennym, np. za oszczędność paliw	w średniej wysokości wypłaconej w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu
3.	za okresy dłuższe niż miesiąc (§ 17 rozporządzenia urlopowego)	premia kwartalna, dodatki za przekroczenia normy tygodniowej w dłuższym niż miesiąc okresie rozliczeniowym	w średniej wysokości wypłaconej w okresie 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu

Jeśli przez cały okres przyjęty do ustalenia podstawy wymiaru, poprzedzający miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu lub przez okres krótszy, lecz obejmujący pełny miesiąc kalendarzowy lub pełne miesiące kalendarzowe, pracownikowi nie przysługiwało wynagrodzenie - przy ustalaniu podstawy uwzględnia się najbliższe miesiące, za które to wynagrodzenie przysługiwało. Z kolei, jeżeli pracownik przed rozpoczęciem urlopu wypoczynkowego otrzymał wynagrodzenie przyjmowane za okres krótszy, podstawę wymiaru stanowi wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres faktycznie przepracowany (§ 16 ust. 3 i § 17 ust. 2 w związku z § 11 rozporządzenia urlopowego).

W świetle powołanych przepisów, miesiące w całości nieprzepracowane należy pominąć a w przypadku, gdy nie ma wcześniejszych, przyjąć wynagrodzenie jedynie z tych, które zostały przepracowane. Miesięcy pominiętych nie należy też kwalifikować do dzielnika, gdyż to uniemożliwiłoby uzyskanie średniej wysokości składnika.

Współczynnik do obliczenia ekwiwalentu podajemy w serwisie www.wskazniki.gofin.pl

Ekwiwalent oblicza się dzieląc sumę miesięcznych wynagrodzeń ustalonych w sposób podany wyżej przez współczynnik, następnie dzieląc tak uzyskaną kwotę za jeden dzień urlopu przez liczbę odpowiadającą dobowej normie czasu pracy obowiązującej pracownika. Uzyskaną stawkę godzinową mnoży się następnie przez liczbę godzin niewykorzystanego przez pracownika urlopu wypoczynkowego.

Przykład

Pracodawca w okresie od 1 lutego do 30 kwietnia 2017 r. zatrudniał pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem określonym stałą stawką miesięczną w wysokości 2.640 zł. Pracownik ten w lutym br. przepracował kilka godzin nadliczbowych z przekroczenia dobowego, za co uzyskał normalne wynagrodzenie i dodatki na łączną kwotę 99 zł, natomiast przez cały marzec br. chorował.

Pracownik do czasu rozwiązania się umowy o pracę nie wykorzystał nabytego podczas zatrudnienia urlopu wypoczynkowego, w związku z czym pracodawca wypłacił mu ekwiwalent w wysokości 16,44 zł za jedną godzinę, co wynika z wyliczenia: 2.640 zł + 99 zł : 1 m-c = 2.739 zł; 2.739 zł : 20,83 (współczynnik) = 131,49 zł; 131,49 zł : 8 = 16,44 zł.